PECIOS E NAUFRAXIOS NA RÍA DE VIGO

IMAXES E VIDEOS DE VIGO

VIGO DECADA DOS 60

VIGO ANTIGO/VIGO MODERNO (1ª PARTE)

VIGO ANTIGO/VIGO MODERNO (2ª PARTE)


VIGO, A CIDADE QUE TREPA

ACTIVIDADE Nº 7

Tes que facer unha ficha para cada animal na que indiques cal é :

Nº de foto:.... 
1.- Nome científico: ..........................................
2.- Nome en galego: ..........................................
3.- Nome en castelán: ........................................

Nº 1

Nº2

Nº 3

Nº 5

B) Nas seguintes fotografías te as postas ou frezas (ovos) de dous animais diferentes, indica :
     a) A que animal pertencen?
     b) En que se diferencian ?

Nº 6

Nº 7

Para atopar as respostas consulta as entradas que hai no blog de sendeirismo, no de sendeirismo 2 e no de coñecemento do medio.

ACTIVIDADE Nº 6

NESTA ACTIVIDADE DEBES INDICAR :

A) Nº DE FOTO : ........

B) NOME CIENTÍFICO:..........................................................

C) NOME EN GALEGO: ........................................................

D) NOME EN CASTELÁN: ...................................................

Axúdate coas páxinas dos blogs de sendeirismo, sendeirismo 2 e coñecemento do medio.

Nº 1

Nº 2

Nº 3

Nº 4

Nº 5

Nº 6

Nº 7

Nº 8

Nº 9

Nº 10

Nº 11

Nº 12

Nº 13

Nº 14

Nº 15

Nº 16

Nº 17

Nº 18

Nº 19

Nº 20

Nº 21

Nº 22

Nº 23

Nº 24

Nº 25

EN SENDEIRISMO 2 EN FAUNA BUSCA A VIDA NOS NOSOS RÍOS. PODES CONSULTAR  TAMÉN CO APARTADO OBSERVAR AVES EN VIGO.

O FACHO DE DONÓN E O ALTAR DE BEROBREO

O MONTE DO FACHO

OS PUNTOS BERMELLOS CORRESPONDEN AO SENDEIRO QUE FIXEMOS

O monte do Facho atópase como sabes, na península do Morrazo, preto da aldea de Donón e dentro da parroquia de San Andrés de Hío, no municipio de Cangas (Pontevedra).

No Monte do Facho hai restos materiais de tres etapas prehistóricas diferentes:

a) Un poboado da Idade do Bronce.

b)Un castro ou poboado da Idade do Ferro.

c) e un santuario de época galaico-romana.

O CASTRO DO FACHO DE DONÓN

O SANTUARIO DO DEUS BEROBREO

Un santuario é un lugar ou un templo onde se venera a imaxe ou reliquia dun santo. Tamén pode ser unha ermida.

Berobreo era un deus sanador ao que a xente acudía para pedirlle que sanase as súas doenzas.

ARA ADICADA A BEROBREO

Polo ano 1960, Enrique Massó percorreu o litoral do Morrazo na procura de información que axudase a recoñecer e identificar poboados antigos. As primeiras aras que atopou foron depositadas no Museo Municipal de Vigo "Quiñones de León".

ENRIQUE MASSÓ COAS ARAS ATOPADAS EN 1962

Enrique Massó preguntáballe aos veciños de Donón se viran algunha das "pedras" (referíase ás aras )mentres estes araban a terra ou andaban co gando polo monte. A xente de Donón lembraba estas aras porque tiñan letras e debuxos.

ÁLVAREZ BLÁZQUEZ E PEDRO DÍAZ COAS ARAS ANTES DE SER
TRASLADADAS AO MUSEO MUNICIPAL DE VIGO (1962)                  

Xa nos anos 70 Xosé Suárez Mariño, percorreu a zona e atopou máis destas aras.

Finalmente no 2003 deron comezo as primeiras escavacións arqueolóxicas dirixidas por Xosé Suárez Otero.

As aras apareceron nos arredores do monte do Facho e en total había unhas 150.

AS ARAS

Un ara é o nome latino do altar de época romana, onde habitualmente se realizaba un sacrificio simbólico ou libación (viño,aceite ou leite) en ofrenda a unha divinidade, neste caso en honor do deus Berobreo. As ofrendas realizábanse nun pequeno oco da parte superior da ara chamada focus.

A xente peregrinaba ata o cume do monte do Facho e depositaba alí a ara. Despois rezaba e facía a libación, botando leite, viño ou aceite por riba do focus e pedíalle ao deus Berobreo que os sanase. A incripción que levan as aras en latín es sempre a mesma :

"DEUS LARI BEROBREO ARAM POSUIT PRO SALUTE"

que significa : " DEUS LAR BEROBREO PÓÑOTE ESTA ARA PARA QUE ME DEAS SAÚDE".

A ara era en si mesma unha ofrenda; pero podían levar tamén outras ofrendas como colares, algunha moeda e outras descoñecidas dentro de cofres de madeira dos que so quedaron os cravos.

Pasado o tempo había tantas aras que as tiveron que facer máis delgadas e altas para que colleran todas no santuario.

OS FAROS

ANTIGÜIDADE

A palabra faro provén dunha torre que había na antigüidade, nunha illa, a illa de PHAROS, situada fronte ao porto da antiga cidade de Alexandría (Exipto).

Os faros máis antigos que se coñecen son o que citei anteriormente e o Coloso de Rodas, unha das sete maravillas da antigüidade, que era unha enorme estatua de Apolo cun facho (antorcha) na man e que estaba situada na entrada do porto de Rodas.

POSIBLE ASPECTO DO FARO DE ALEXANDRÍA

En Galicia, temos un exemplo de faro antigo na Torre de Hércules que construiron os romanos en Galicia e que segue empregándose na actualidade.
Se queres coñecer un pouco máis sobre a historia da Torre de Hércules podes entrar no seguinte enlace do Concello de A Coruña:

A TORRE DE HÉRCULES

Erguida polos romanos entre os séculos I e II, a torre de Hércules é o faro máis antigo en funcionamento do mundo. Foi declarado Patrimonio da Humanidade no 2009.

A TORRE DE HÉRCULES

Moi preto de Vigo temos moitos montes denominados fachos, faro, que eran empregados nesas épocas para acender fogueiras e avisarse desde uns aos outros nas situacións de perigo, pero tamén para sinalar as rutas, etc., como no caso dos faros, xa que todo o noroeste da península Ibérica levaba a cabo intercambios comerciais cos pobos do Mediterráneo e por iso, precisábase sinalar as rutas.

ILLA DO FARO (CÍES)

TOPONIMIA

Na toponimia galega temos moitos nomes de lugares e montes que fan referencia aos sitios onde se facías estes sinais luminosos: Facho de Donón, Monte Faro (Domaio), Facho de Mougás, Facho de Sta. Trega, tamén sucede o mesmo no norte de Portugal. Outros topónimos relacionados coa vixilancia e sinalización son atalaia, garita,...

OS FAROS EN GALICIA

Pola noite as costas de Galicia están iluminadas por máis de 30 faros. Soen estar situados en lugares perigosos para os barcos; entre outros están : Estaca de Bares, Cabo Ortegal, Torre de Hércules, Fisterra, Cabo Vilán, ...

Na nosa ría temos os do Monte da Guía (1844), Cabo Estai (Canido),  Robaleira, Subrido e Cabo Home (preto de Donón, onde estaba o Facho), faros das Cíes, Cabo Silleiro ( entre Baiona e A Guarda)

OS TORREIROS OU FAREIROS

Hoxe os faros están mecanizados, pero durante moito tempo foi preciso que unha persoa se adicara durante día e noite a que todo funcionase de forma axeitada no faro, eran os chamados TORREIROS OU FAREIROS, vivían nos faros , polo xeral, e eran os encargados do seu funcionamento e de vixiar e dar aviso de naufraxios ou avarías. A súa vivenda soía estar situada nos edificios próximos ao faro e contaba con distintas dependencias de reducidas dimensións : cociña, cuartos, ás veces con forno adosado ao edificio. Nalgúns deles dispoñían de hortas e galiñeiros para garantir a subsistencia, xa que na maior parte dos casos a vida do fareiro  desenvolvíase nunha situación de illamento e case non podían saír do faro. O seu era un traballo moi duro, sen apenas descanso, sendo famosos pola solidariedade que había entre eles.

Eran frecuentes os comunicados que os fareiros facían aos seus superiores queixándose dos temporais que ían deteriorando o edificio e que facían moi difícil e precario habitar neles.

Moitos fareiros, ás veces, tamén facían de mestres, como sucedeu, por exemplo co fareiro das Illas Cíes, os nenos e nenas de Cíes tiñan que subir ao faro todos os días.

O INTERIOR DUN FARO

Un faro é un edificio que alberga un conxunto de mecanismos necesarios para guiar a navegación.

Xeralmente os faros construíanse coa pedra extraída das canteiras máis próximas, ferro e nos últimos anos con formigón. Erguíanse sobre a rocha nai formando nela a base para a continuación facer sobre ela a torre.

A torre pode ser de planta circular, cadrada, poligonal, etc. Sobre ela érguese  a LANTERNA, á que se chega a través dunha escaleira de caracol, ata o lugar onde se atopa a CALENDA (conxunto de ópticas) que é a que proxecta a luz e que consiste nun mecanismo no que, mediante un xogo de lentes dispostos dun xeito apropiado amplifican a luz da lámpada do faro.

FARO DO CABO PRIORIÑO

Tamén soe haber no interior do faro outros mecanismos como : DESTELLADORES, RADAR, RADIO, ...

Nalgúns casos os faros soen estar pintados de cores vermellas ou brancas, alternados algunhas veces. Estas cores son os sinais diurnos para avisar aos barcos.

A luz do faro é intermitente e ten un ritmo determinado.

FARO DE CABO  CORRUBEDO

As cartas de navegación son mapas empregados na navegación marítima que representan os accidentes da costa e do fondo mariño e indican tamén que faros se atopan en cada lugar.

Cando hai néboa, grandes ondas ou a mala visibilidade, os faros emiten sinais acústicos e radioeléctricos (radiofaros, sistemas hiperbólicos, radar, navegación por satélite). Na actualidade algúns faros modernos teñen mesmo heliportos e contan coas máis modernas comunicacións.

FARO DE CABO VILÁN

OUTROS ELEMENTOS DE SINALIZACIÓN

Ademais dos faros existen outros sinais luminosos como son : AS BALIZAS, AS BOIAS e as LUCES DO PORTO.

Unha baliza é unha torre de pedra ou formigón que se sitúa no medio do mar e soe sinalar baixos ou beiras dun canal.

FARO DE CABO CORRUBEDO

Os faros xorden pola necesidade de facer unha navegación moito máis segura e para evitar os accidentes, sobre todo pola noite, pero tamén servían para indicar a entrada dos portos e vara vixiar as posibles invasións.

Nos primeiros tempos empregaron madeira para acender o lume, máis adiante comezou a usarse velas, lámpadas de aceite e carbón, petróleo, gas e por último o uso da luz eléctrica.


O SENDEIRO GRE-9 ( Sendeiro de Gran Recorrido Europeo) e A SENDA DOS FAROS EN GALICIA.

O proxecto que se plantexa a Xunta , é o de percorrer 37 faros que hai espallados pola costa galega. A lonxitude deste traxecto galego sería duns 1.900 Km. Esta senda estaría incluída no GRE-9 que une a costa europea dende Lisboa a San Petersburgo.

Se queres ampliar a información sobre este proxecto da Xunta de Galicia preme no seguinte enlace que te dirixe a un artigo de " La Voz de Galicia":

DE FARO EN FARO : PROXECTO DA XUNTA

Existe un sendeiro de gran recorrido que vai pola costa de Europa, pasando por todos os faros : trátase do GRE-9

FARO NA ILLA DE ONS

OS FAROS DA COSTA DA MORTE